Doorbetaling loon tijdens ziekte bij nulurencontract

Rechtspositie oproepkracht met nulurencontract

Nulurencontracten zijn vaak zo geformuleerd dat voor de oproepkracht en de werkgever zo min mogelijk verplichtingen bestaan. De oproepkracht is niet verplicht om gehoor te geven aan een oproep en de werkgever is niet verplicht om de oproepkracht op te roepen. Ook hoeft de werkgever het loon niet door te betalen als de oproepkracht niet kan werken omdat hij ziek is. Dan kan er een probleem ontstaan want bij wie moet de oproepkracht dan aankloppen? Kan hij bij het UWV een aanvraag indienen op basis van de Ziektewet? Of moet hij toch bij de werkgever zijn?

Is je contract wel een arbeidsovereenkomst?

De vraag kwam aan de orde in een zaak van een oproepkracht die tijdens haar werk haar heup had gebroken en een aanvraag voor een Ziektewet-uitkering indiende bij het UWV. Ze werkte vanaf juli 2012 als oproepkracht bij een zorginstelling. In een overeenkomst was bepaald dat de oproepkracht tenminste twintig uur beschikbaar moest zijn om op oproepbasis voor de zorginstelling werkzaamheden te verrichten. In de overeenkomst is ook bepaald dat de oproepkracht niet verplicht is om gehoor te geven aan een oproep en dat de zorginstelling een oproepkracht ook niet hoeft op te roepen. Voorts is in de overeenkomst bepaald dat de overeenkomst niet kan worden aangemerkt als een arbeidsovereenkomst en de zorginstelling geen verplichting heeft om het loon bij ziekte van de oproepkracht door te betalen.

Loon moest worden doorbetaald

De oproepkracht meldde zich op 3 mei 2013 ziek en de zorginstelling stopte de loonbetaling op deze datum. De aanvraag voor een uitkering op basis van de Ziektewet werd afgewezen. Volgens het UWV moest de zorginstelling het loon doorbetalen tijdens ziekte. De oproepkracht stelde beroep in bij de Rechtbank die het beroep ongegrond verklaarde. Ook de Centrale Raad van Beroep kwam niet tot een ander oordeel.

Volgens de Centrale Raad moest de overeenkomst wel worden aangemerkt als een arbeidsovereenkomst omdat de oproepkracht het werk verrichtte onder gezag van de zorginstelling. De oproepkracht was verantwoordelijk voor meerdere klanten en werkte gemiddeld zo’n vijftien uur per week. Ook werd de oproepkracht niet wekelijks of maandelijks opgeroepen Ze was verantwoordelijk voor de zorg van een aantal vaste klanten en zij bleef hiervoor ingeroosterd zolang er een zorgvraag was en de betreffende klanten tevreden bleven over de dienstverlening.

Recht op loon tijdens ziekte?

Of een oproepkracht na ziekmelding recht heeft op doorbetaling van zijn loon is afhankelijk van de vraag of de oproepkracht als zij niet ziek zou zijn geworden, gewerkt zou hebben. In het geval van deze oproepkracht stond vast dat zij niet telkens voorstellen kreeg van de zorginstelling maar gemiddeld vijftien uur per week werkte. Dit betekende dat de oproepkracht geen aanspraak kan maken op een uitkering van het UWV maar de zorginstelling moet aanspreken op doorbetaling van het loon op grond van artikel 7:629 BW. De Ziektewet bepaalt immers dat er geen uitkering wordt verstrekt indien de oproepkracht op basis van zijn dienstverband recht heeft op loon op grond van artikel 7:629 BW.

Bron: Centrale Raad van Beroep 25 november 2015 ECLI:NL:CRVB:2015:4169